Angst ontstaat niet in het heden. Het ontstaat vanuit de illusie dat we controle hebben over wat nog niet bestaat: de toekomst.

De toekomst is slechts een projectie van de geest – een gebied vol hypothesen, verwachtingen en angsten. Het is niet echt, maar de geest dringt erop aan het te bezoeken alsof het elk detail kan voorzien. En juist in deze poging om te raden en te controleren wat niet te controleren is, vindt angst zijn voedingsbodem.

Hoe meer we geloven dat we zekerheden nodig hebben om ons veilig te voelen, hoe meer we gegijzeld worden door wat niet bestaat. Het is alsof we onszelf proberen te beschermen tegen een storm die alleen in ons hoofd woedt. Het lichaam reageert dan alsof het gevaar reëel is: het versnelt, trekt samen en waakt.

Maar de waarheid is dat hier, op dit moment, niets daarvan bestaat. Het heden is de enige plek waar het leven werkelijk plaatsvindt. En daarin is er geen dreiging van morgen, noch de gevangenis van gisteren – er is alleen de adem, het lichaam, het nu.

De staat van aanwezigheid is essentieel. Het gaat er niet om de toekomst te ontkennen, maar om te erkennen dat die niet te controleren is. Wanneer je je verankert in het huidige moment, ontdek je iets bevrijdends: angst verliest zijn kracht, omdat er niets meer is om naar uit te kijken.

Aanwezig zijn betekent accepteren dat we het leven niet kunnen controleren – en dat we dat ook niet hoeven te doen. Het heden brengt de middelen, helderheid en kracht met zich mee om elke uitdaging te overwinnen.

Angst beheersen betekent uiteindelijk de illusie van controle loslaten. Het is vertrouwen dat het leven geen voorspellingen vereist, maar aanwezigheid.

En wanneer je je overgeeft aan deze staat, gebeurt er iets diepgaands: de geest komt tot rust, het hart wordt stil en het leven ontvouwt zich precies daar waar het altijd is geweest: HIER, NU!